Генетичарите издвоиле три особини кои децата најчесто ги наследуваат од својот татко. Интересно е да се размислува што наследиле децата од мајката, а што од таткото. Многумина од нас мислат дека сè е 50:50 кога е во прашање генетиката, при што секој родител му дава на своето дете еднаква количина гени или различни особини, но генетиката не функционира така.
Генетичарот Дејна Бресет од Универзитетот во Феникс истакнува дека има 60 отсто поголеми шанси да наследите „активни“ особини од вашиот татко, бидејќи природата има природна тенденција да ги изразува овие гени.
Бресет издвои три особини кои децата најчесто ги наследуваат од својот татко, иако тоа не е правило.
Висина
Физичкиот изглед најмногу зависи од гените на таткото и не е премногу ориентиран кон гените на мајката. Постојат најмалку 700 генетски варијации одговорни за одредување на висината, и иако оваа особина е поврзана и со гените на мајката и на таткото, постојат докази кои сугерираат дека гените на таткото играат поголема улога. Затоа добро погледнете го идниот татко за да дознаете дали детето ќе биде високо или ниско кога ќе порасне.
Пол на детето
Ако таткото некогаш се разочара што нема момче или девојче, виновен е самиот – мажите се одговорни за полот на детето. Мажите им даваат Y хромозоми на момчиња, а Х хромозоми на девојчиња. Научниците истакнуваат дека машки Х хромозом и женски Х хромозом ќе дадат девојче, а машки Y хромозом и женски Х хромозом ќе дадат момче.
Истражувачите откриле дека родовиот однос во семејството ја следи татковата страна, а не мајката. На пример, ако мажот има повеќе браќа, неговите деца се со поголема веројатност да бидат момчиња, а ако има повеќе сестри, има поголема веројатност да има ќерки. Студијата покажа дека тоа не е точно за жените.
Проблеми со менталното здравје
Постарите татковци можат да пренесат мутирани гени на своите деца, што потоа доведува до ментална болест или проблеми со менталното здравје (хиперактивност, биполарно растројство…). Децата родени од родители над 45 години, исто така, може да имаат поголема веројатност да имаат потешкотии во учењето или депресивни тенденции.
Сепак, неодамнешното истражување покажа дека генетското влијание врз менталните нарушувања може да биде послабо отколку што се мислеше. Менталните нарушувања имаат врска со генетиката, но тие сочинуваат само 10 до 20 проценти од вкупната комбинација на фактори.
