Кучињата можат да чувствуваат страв од мачки поради неколку причини, меѓу кои се разликите во начинот на комуникација, претходни негативни искуства, како и инстинктивни и еволутивни однесувања.
Кучињата и мачките користат различни сигнали за изразување на своите емоции. На пример, кучињата комуницираат преку говорот на телото, како положбата на опашката и ушите, како и преку вокализација, додека мачките користат специфични сигнали, како мрдање со опашката или начинот на кој реагираат на допир. Поради овие разлики, кучињата понекогаш не успеваат правилно да ги протолкуваат сигналите на мачките, што може да доведе до недоразбирања и чувство на несигурност, а со тоа и до страв.
Негативни искуства
Покрај тоа, кучињата кои имале лоши искуства со мачки, како напади или вознемирување, можат да развијат траен страв. Негативното искуство во раната фаза од животот често се памети и влијае врз однесувањето на кучето во текот на целиот живот. Сепак, ако кучињата растат во средина каде што се изложени на мачки на позитивен начин, со правилна социјализација, стравот од нив може значително да се намали.
Одбрана на територијата
Инстинктивното однесување кај кучињата исто така игра важна улога. Некои раси, особено оние со изразен територијален инстинкт, можат да ги доживуваат мачките како потенцијални конкуренти или закани. Оваа инстинктивна реакција може да придонесе за појава на страв, особено ако мачката делува агресивно или ја зазема територијата.
Иако стравот од мачки не е присутен кај сите кучиња, правилната социјализација и изложувањето на мачки од рана возраст можат значително да ја намалат анксиозноста и агресивноста кон нив. Повеќето кучиња можат да живеат во мирна средина со мачки, под услов процесот на прилагодување да биде постепен и позитивен.
